Dokument o życiu i służbie Oswalda Chambersa (1874 - 1917), szkockiego kaznodziei ruchu uświęceniowego i pisarza, autora codziennych rozważań biblijnych "My Utmost for His Highest", znanych w Polsce pt. "Ku Tobie, Boże mój".

Produkcja - RBC Ministries (Our Daily Bread) - wydawca kwartalnika "Nasz codzienny chleb" https://codziennychleb.org/​​

Wersja polska powstała dzięki zaangażowaniu Iwony, Magdy, Ani, Sandry, Emanuela, Adama i Piotra z Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE w Gdańsku.

Ale wy kapłanami Pańskimi nazwani będziecie. (Izaj. 61, 6)

Ta obietnica według brzmienia słów przeznaczona jest dla Izraela, ale według ducha zwraca się do nasienia z Ducha, mianowicie do wszystkich wierzących. Jeśli będziemy żyli zgodnie z powołaniem naszym, będziemy szczerze i zupełnie żyli dla Boga, wtedy ludzie zobaczą, że jesteśmy wybrani do służby świętej i nazwą nas kapłanami Pańskimi. Możemy pracować lub uprawiać handel, jak inni, a jednak być jedynie i całkowicie sługami Pana. Naszym poświęceniem jest składać stale ofiary w modłach uwielbienia i świadectwach oddania się naszemu żywemu Bogu przez Jezusa Chrystusa.

Jan wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek o Nim powiedział, było prawdą. (Jan 10, 41)

Może jesteś niezadowolony z samego siebie? Nie jesteś geniuszem, nie posiadasz wybitnych zdolności i nie objawiasz jakichś wspaniałych darów. Dział twojego istnienia jest mierny. Dni twoje nie odznaczają się niczym, są jednostajne i podobne jeden do drugiego. Bez względu na to wszystko, twoje życie może mieć ogromne znaczenie. Jan nie uczynił żadnego cudu, lecz o nim właśnie Pan Jezus powiedział: „Nikt z tych, którzy się z niewiast narodzili, nie jest większy od Jana Chrzciciela”. Głównym zadaniem w życiu Jana było świadczenie o „Światłości” i być może, że to właśnie jest twoim i moim działem. On zadowolił się tym, że był tylko głosem wołającym na puszczy, który nawoływał ludzi do Chrystusa. Zgódź się być „głosem”, dźwiękiem słyszanym, choć nie widzianym; zwierciadłem, którego powierzchnia znika przy oślepiającym blasku słońca, które się w nim odbija; lekkim powiewem porannego wiatru, budzącym się o świcie i szepczącym: „zorza, zorza” i potem zamierającym...

Zapraszamy do wysłuchania kazania pt. "Z Bogiem przeskoczę każdy mur" wygłoszonego przez br. Dariusza Zwiahela podczas nabożeństwa  w dniu 21.02.2021 r. w Zborze KZ w Bytomiu Odrzańskim.

Józef Kajfosz urodził się w 1933 roku w Żukowie Dolnym, na Zaolziu, jako pierwsze dziecko Karola i Marty, miał też młodszą siostrę Zosię.

Pochodził z głęboko wierzącej rodziny i od wczesnego dzieciństwa słuchał Słowa Bożego. Lata wojny spędził u babci na Zaolziu i chociaż nabożeństwa wtedy się nie odbywały, to jednak codziennie gromadzono się na spotkaniach domowych ze śpiewem, czytaniem Pisma Świętego i głośnymi modlitwami wszystkich obecnych po kolei, nie wyłączając kilkuletnich dzieci.

Swoje życie powierzył Panu Jezusowi w wieku 14 lat i od razu w pełni zaangażował się życie wspólnoty kościoła. Śpiewał w chórze, dzielił się świadectwami i podejmował się różnych posług. Był szczególnie uzdolniony w tłumaczeniu pieśni z języka niemieckiego i czeskiego, a później także angielskiego. Wiele przetłumaczonych przez niego pieśni weszło do repertuaru chórów kościelnych, a później do różnych śpiewników.

W niemieckiej szkole podstawowej uczył się dobrze, ale, jak sam o sobie pisał, uchodził raczej za niezdarę, gdy chodziło o zabawy, gry czy sprawność fizyczną. Na początku lat pięćdziesiątych ukończył polskie gimnazjum w Czeskim Cieszynie. W 1956 roku ukończył studia na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Brnie, gdzie otrzymał stopień magistra fizyki. Po uzyskaniu tytułu naukowego rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki Jądrowej w pobliżu Pragi. Swoją żonę Emilię poślubił w 1957 roku, dwa lata później na świat przyszła ich pierwsza córka Bogusława. W latach 1961–1962 zamieszkiwał razem z rodziną na terenie ZSRR, w Dubnej. Po powrocie do Pragi urodziły mu się dwie kolejne córki: Daniela i Irena. W 1968 roku otrzymał tytuł doktora nauk przyrodniczych, a w 1969 roku przez dziewięć miesięcy przebywał w Iraku na stanowisku eksperta ONZ ds. energii jądrowej. Swoje badania prowadził m.in. w byłym Związku Radzieckim oraz w Stanach Zjednoczonych. W 1972 roku przeprowadził się wraz z rodziną do Krakowa, gdzie otrzymał pracę w Instytucie Fizyki Jądrowej. W swoim dorobku naukowym ma ponad sto publikacji, z których wiele ukazało się w czasopismach międzynarodowych, a niektóre otrzymały nagrody Akademii Nauk. W ramach wyjazdów służbowych referował swoje wyniki naukowe, oprócz Polski i Czechosłowacji, na konferencjach i seminariach w ZSRR, NRD, Iraku, RFN, Francji, Holandii, Szwecji, Danii i USA.