Kim był Achitofel? Dawid mówi o nim : … człowiek równy mnie, powiernik mój i przyjaciel, z którym mieliśmy wspólne, słodkie tajemnice. Do domu Bożego chodziliśmy w tłumie ( Ps. 55, 14-15). Był najbliższym doradcą i serdecznym przyjacielem króla Dawida. Pomazaniec Boży, o autorytecie nadanym przez Boga, cieszący się ogromnym poważaniem wśród ludzi. Czytamy o nim:A każda rada Achitofela, jakiej w tym czasie udzielał, znaczyła tyle samo, co wyrocznia Boża; tyle znaczyła każda rada Achitofela, zarówno u Dawida, jak u Absaloma (II Sam. 16, 23).

Kiedy syn Dawida, Absalom zbuntował się przeciwko swojemu ojcu, wszczynając bunt przeciwko królowi, aby odebrać mu władzę królewską;posłał też Absalom w czasie składania ofiar rzeźnych po Achitofela Gilończyka, doradcę Dawidowego, z jego rodzinnego miasta Gilo. W ten sposób spisek się wzmógł i coraz więcej ludzi przystawało do Absaloma (II Sam. 15, 12).

Co takiego się stało, że serdeczny przyjaciel, przed którym król nie miał żadnej tajemnicy, wierny druh doli i niedoli króla Dawida, człowiek, z którym razem chodził do domu Bożego, nagle odwraca się od niego i gotów jest nawet pozbawić go życia?

I zaraz powiódł go Duch na pustynię. (Mar. 1, 12)

Dziwny znak Boskiego porządku! „Zaraz”. Niezwłocznie po czym? Po otwarciu się niebios i zstąpieniu Ducha w kształcie gołębicy oraz głosie, który rozległ się z nieba: „Tyś jest Syn Mój miły, którego sobie upodobałem”. To nie jest anormalne przeżycie. Tobie też przyjacielu pewnie zdarzyło się przeżyć to samo. Czy nie przechodzisz przez trudne doświadczenia natychmiast po największym duchowym ożywieniu? Wczoraj wzniosłeś się wysoko ku niebiosom i śpiewałeś w zachwyceniu, w jasności dnia – dziś twoje skrzydła opadły i w sercu nie słychać tej pieśni... W południe grzały cię promienie Ojcowskiego uśmiechu, a gdy zbliżył się wieczór, czujesz się jak „na pustyni”: „Droga moja skryta jest przed Panem”.