Bardzo często słowo fundament kojarzy nam się z rozpoczynaniem budowy domu. Są trzy ważne słowa, które występują przy omawianiu tego tematu: budowanie, dom i fundament. Każde jest istotne i ważne dla całości.

Stary Testament bardzo wiele mówi na temat budowania. Pierwszą wzmiankę o budowie znajdujemy w 1. Księdze Mojżeszowej 6,14. Pan Bóg dał polecenie aby Noe zbudował arkę. Noe posłuszny temu poleceniu budował arkę nie według swoich planów, lecz tak jak mu rozkazał Pan - wiersz 22. Po potopie Noe już nie prowadzi tak dużej inwestycji jak budowa arki, ale buduje swemu Panu ołtarz (1. Mojż. 8,20).

To były te dobre budowle, które człowiek budował, a o których czytamy na pierwszych stronach Pisma Świętego. Niestety, człowiek w "swej mądrości" postanowił wybudować coś nowego i niespotykanego do tej pory. Potomek Chama - Nimrod "wyruszył do Asyrii i zbudował Niniwę i Rechowot-Ir, i Kalach" (1 Mojż. 10,9-11).

W 1. Księdze Mojżeszowej w 11. rozdziale czytamy, że ludzie rozpoczęli budowę bardzo dużego miasta oraz bardzo wysokiej wieży. Lecz ta inwestycja ludzka nie była według planu i woli Boga, dlatego Bóg musiał w zdecydowany sposób interweniować i ludzie zaniechali tej budowy. Apostoł Paweł w 1. Liście do Koryntian 3,10-15 mówi coś na temat budowania, a to budowanie ma być wykonywane na odpowiednim fundamencie z odpowiednich materiałów. Ale zanim apostoł Paweł wypowiada się o fundamencie i o materiale tej budów, w wierszu 9. mówi o budowli Bożej.
Nowy Testament wiele mówi na temat co to jest budowla Boża w świetle Bożego Słowa i podaje takie nazwy:

Krótko mówiąc jest to budowla z ludzi, w których zamieszka! Bóg, a ta budowla ciągle jest kontynuowana.
Pan Jezus powiedział "Zbuduję Kościół mój". Tym, który buduje jest Pan Jezus, a to co buduje - jest Kościołem. Jest to kosztowne i wspaniałe, że to właśnie Pan buduje, bo to co ludzie budują nie ma wiecznej trwałości, natomiast to co Pan buduje trwa na wieki.
Stary Testament też wiele mówi o budowlach, o których jest powiedziane, że to dom Boży, albo świątynia Boża.Ta myśl o domu Bożym jest zawarta już w 1 Księdze Mojżeszowej 28,10-22. W tym fragmencie jest podana interesująca historia. Jakub uciekając przed swoim bratem Ezawem, pewnego dnia wybrał specyficzne miejsce na wieczorny odpoczynek. Czytamy, że śnił mu się dziwny sen, a gdy się obudził powiedział bardzo ciekawe zdanie: "Nic tu innego tylko dom Boży".

Następna istotna wzmianka na temat domu Bożego znajduje się w 2 Księdze Mojżeszowej 25,1-9. Po wyjściu z Egiptu Pan Bóg dał Izraelowi zadanie: "Wystawią mi świątynię abym zamieszka! pośród nich". Kiedy ten przybytek został ukończony w 2. Księdze Mojżeszowej 40,34 czytamy, że chwalą Pańska napełniła to miejsce. Po wkroczeniu Izraela do ziemi obiecanej czytamy o kolejnym zadaniu, które zlecił Bóg swemu ludowi aby Mu wystawił świątynię. Była to Świątynia Salomona, o której czytamy, że Dawid przygotował dla niej plany (1. Kron. 28,11.12; 29,19). A kiedy i ta świątynia została ukończona, chwała Pańska i tym razem wypełniła to miejsce (2 Kor. 7,1-3).

Te dwa obrazy: przybytku na pustyni i świątyni Salomona, wskazywały na coś lepszego i większego. W Ewangelii Jana 2,19-22 Pan Jezus mówi o świątyni ciała swego - najwspanialszej świątyni, którą był On sam, i w której zamieszkała cała pełnia boskości (Kol. 1,19). W 1 Liście do Koryntian w 3. rozdziale 16. wierszu mówi apostoł Paweł: "czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście, a Duch Boży mieszka w was?", a ta świątynia dzisiaj jest ciągle budowana, bo przecież my nią jesteśmy.

Słowo Boże jeszcze raz wspomina o świątyni Bożej w Księdze Objawienia w 21. rozdziale.Tą świątynię widzimy jako ukończone miasto, w którym mieszka Pan Bóg, i które posiada chwałę Bożą. Czyż to nie jest wspaniałe, że jesteśmy obywatelami tego miasta?

Wróćmy jeszcze na chwilę do czytanego fragmentu z 1. Listu do Koryntian z 3. rozdziału. Powiedzieliśmy, że to Bóg buduje ale wiersz 9. pokazuje nam coś wspaniałego, a mianowicie że my jesteśmy współpracownikami Boga na tym placu budowy. Wspominaliśmy, że tak samo jak Mojżesz tak i Dawid, a później Salomon budowali świątynię według planu (2. Mojż. 40,34; 1. Kron. 28,11.12; 29,19). Dzisiaj nie jest inaczej, bo my musimy budować według planu ukrytego od wieków w Bogu, który jest nam dany przez Boga (Ef. 3,9). Ta myśl jest też zawarta w Liście do Efezjan 2,20-22 i w 1. Liście do Koryntian 3,10-15. Paweł mówi o fundamencie, który on założył, a każdy niech baczy, jak na nim buduje.

Czy dla nas wytyczną jest nauka apostolska, a kamieniem węgielnym Pan Jezus? (Dz. Ap. 2,42). Wszystko na tym fundamencie się ostoi co jest budowane według nauki apostolskiej.

Tak samo jak woda dla zbudowanej arki była próbą, tak samo ogień będzie próbą dla tego, co my budujemy.
Oby Pan dał nam swojej mądrości do budowania na dobrym fundamencie, z dobrych materiałów. "W tej myśli też modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uznał was za godnych powołania i w mocy doprowadził do końca wszystkie wasze dobre zamierzenia i dzieło wiary" (2. Tes. 1,11).