„Umie Pan wyrywać pobożnych z pokuszenia, a niesprawiedliwych na dzień sądu dla ukarania, zachowywać” ( 2 Piotra 2, 9)

Pobożni będą kuszeni i doświadczani. Wiara, która nie przetrwała próby, nie jest prawdziwa. Pobożni jednakże są wyrywani z pokuszenia i to nie przez przypadek, lub przez szczęśliwy zbieg okoliczności, ale przez samego Pana. On osobiście przyjmuje na Siebie urząd wybawiciela, ratując tych, którzy Mu ufają. Bóg miłuje pobożnych - Bogu podobnych; Pan dobrze wie, gdzie się oni znajdują i co się z nimi dzieje.

Nieraz droga ich zdaje się być labiryntem; nie wyobrażają sobie, jak można ujść z groźnego niebezpieczeństwa. Czego oni nie wiedzą, wie dobrze ich Pan. Bóg wie, kogo ma wybawić, kiedy wybawić i jak wybawić.

Wybawia On bowiem w sposób dla pobożnego najdobroczynniejszy — dla kusiciela najbardziej miażdżący, dla Niego Samego najchwalebniejszy. Możemy owo „jak”? pozostawić Panu i całkowicie zadowolić się tym, radować się tym, że Bóg ma Swój własny sposób, aby przeprowadzić dzieci Swoje przez niebezpieczeństwa, cierpienia i pokusy tego śmiertelnego życia - do Swojej chwały.

Dzisiaj nie jest to moja rzecz wnikać w tajemnice mego Pana, ale mam cierpliwie wyczekiwać Bożego czasu, wiedząc, iż jakkolwiek ja nic nie wiem, to mój Ojciec Niebieski wie wszystko.