Opowieść o ogrodzie cz.II Drukuj Email
Autor: Aleksandra Kwiecień   
wtorek, 26 kwietnia 2016 19:20

...Nie trzeba być ekspertem z dziedziny ogrodnictwa, by zdawać sobie sprawę, że piękne ogrody nie wyrastają same z siebie, ich pielęgnacja natomiast wymaga sporego nakładu pracy, wysiłku i czasu...

Przyjrzyjmy się kolejnym aspektom pielęgnacji Ogrodu:

#5 Drzewo poznania dobra i zła – W ogrodzie w Edenie oprócz różnych drzew, rosło także drzewo poznania dobra i zła. Zanim Ewa skuszona przez węża nie skosztowała jego owocu, pierwsi ludzie nie znali tego rozróżnienia. Owoc z tego niezwykłego drzewa wydał się pierwszej kobiecie godny pożądania dla zdobycia mądrości (Rodz 3:6), doprowadził on jednak do upadku. W konsekwencji tamtych wydarzeń każdy z nas odziedziczył skażoną, grzeszną naturę. Niestety, bardzo często wcale nie jest łatwo odróżnić to, co dobre, od tego, co złe. Poznanie jest więc jednym z kluczowych elementów mądrego pielęgnowania Ogrodu. Jego brak powoduje poważne konsekwencje i wiąże się z wieloma innymi aspektami: Nie ma w kraju ani wierności, ani miłości, ani poznania Boga (Oz 4:1) oraz: Lud mój ginie, gdyż brak mu poznania; ponieważ ty odrzuciłeś poznanie, i Ja ciebie odrzucę (Oz 4:6). Duchowa mądrość, czyli duchowe rozpoznanie dobra i zła, jest warunkiem koniecznym właściwego wzrostu i owocowania w naszym Ogrodzie. Tutaj jednak znów wracamy do niezastąpionej osoby Właściciela Ogrodu, On bowiem jako najwspanialszy ogrodnik oraz Jego Słowa są źródłem wszelkiej mądrości i poznania.

Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, a poznanie Świętego – to rozum. 

(Przyp 9:10)

Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga

(Kol 1:9)

I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie, abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy, pełni owocu sprawiedliwości przez Jezusa Chrystusa, ku chwale i czci Boga.

(Flp 1:9-11)


#6 Harmonia i piękno – Ogród zazwyczaj kojarzy się z miejscem spokoju i wyciszenia, miejscem, w którym słychać śpiew ptaków i szelest liści na wietrze. Ogród z założenia ma być miejscem piękna i harmonii, miejscem, w którym można odpocząć, pomyśleć w spokoju, schronić się na moment od natłoku spraw, hałasu i tempa codziennego życia. Jeśli jest on miejscem chaosu i nieporządku, nikt nie ma ochoty w nim przebywać. Jednym z jego największych atutów jest jego niezwykle kojące oddziaływanie.

A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy,  do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni.

(Kol 3:15)

A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.

(Flp 4:7)

[Ozdobą waszą niech będzie] ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem.

(1 Ptr 3:4)

#7 Kwestia chwastów – W słowniku prawdziwego ogrodnika nie ma takiego słowa jak drzemka. Nigdy nie może on sobie pozwolić na lenistwo, bowiem w bardzo krótkim czasie jego ogród zostałby zarośnięty przez podstępne chwasty. Ogrodnik musi czuwać. Przeciwnik chętnie wykorzysta każdy dogodny moment, by podrzucić choćby kilka ziaren kąkolu. Istnieją również chwasty-samosiejki, które obficie wyrastają na podatnym gruncie ludzkiej natury. Tak więc nieustanne oczyszczanie grządek, plewienie i wyrywanie chwastów jest koniecznością, której nie wolno zaniedbać. Nie wolno zignorować nawet najmniejszych kiełków, bo z nich wyrastają potężne baobaby. Należy tutaj narzucić sobie surową dyscyplinę, regularnie sprawdzać stan wszystkich zakamarków Ogrodu i bezzwłocznie usuwać wszelki rozpoznany chwast. Należy się również strzec powierzchownego pozbywania się nieproszonych roślinek – każdy chwast musi zostać usunięty wraz korzonkami, należy go bezlitośnie wyrwać, bez względu na to jak silnie jest zakorzeniony, jak trudno go wyrwać lub jak bolesne jest usuwanie. I w tym zadaniu jednak niezbędne jest poznanie – dobry ogrodnik musi być w stanie rozróżniać wyrastające roślinki.

Baczcie, czuwajcie

(Mar 13:33a)

Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie…

(2 Kor 13:5)

…aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany. 

(2 Tym 3:17)

#8 Cierpliwość – Wyrywanie chwastów jest żmudną pracą. Wymaga nieustannego czuwania i częstego pochylania karku, nierzadko pracy w pocie czoła. Także inne czynności niezbędne w pielęgnacji Ogrodu wymagają dużo cierpliwości. Zazwyczaj efektów pracy nie widzi się natychmiast. Często też zajmuje sporo czasu to, by jakaś roślinka rozkwitła, przyniosła owoc, wcześniej długo rozwija się w głębi ziemi, skryta przed ludzki wzrokiem. Konieczne jest także nieustanne użyźnianie gleby. Jednakże cierpliwy i wytrwały ogrodnik będzie mógł oglądać błogosławiony owoc swojej pracy.

Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość;

(Kol 3:12)

#9 Owoce – Gdy ktoś zakłada ogród, zazwyczaj zakłada go w jakimś celu: ogrody warzywne mają przynieść plony w postaci dorodnych marchwi, ogórków i innych warzyw; z sadów we właściwy czasie zbierane są kosze dojrzałych owoców; ogrody kwiatowe mają cieszyć oczy swym pięknem i kolorami, koić zmysły słodkimi zapachami, być miejscem odpoczynku i wytchnienia. Każdy ogród jest do czegoś przeznaczony, zadaniem każdego jest wydać owoce. Cóż ogrodnikowi po ogrodzie, jeśli nie otrzymuje on owoców, których oczekuje, jeśli jego trud i mozół nie przynoszą żadnych efektów? Nikt nie trudzi się w nieskończoność nad ugorem, który nie wydaje żadnych plonów. Jaką radość za to sprawia obfitujący ogród pełen dorodnych owoców – trzydziestokrotnych, sześćdziesięciokrotnych, a nawet stokrotnych.

 Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, 

uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość.

(Gal 5:22-23)

Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, 

abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały

by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam.

(Jan 15:16)

Pielęgnowanie Ogrodu nie jest łatwe, wymaga sporego wysiłku, wytrwałej pracy i wielu godzin spędzonych na kolanach. A jednak trud ten okazuje się wart poniesionych kosztów, gdy efekty pracy zaczynają być widoczne, a Ogród staje się wspaniałą, zieloną oazą wydającą obfite owoce, przynoszącą chlubę swojemu Właścicielowi.