Król Dawid stanowi do dziś niedościgniony przykład człowieka zwracającego się do swojego Pana w każdym czasie, zarówno tym dogodnym, jak i niedogodnym.

Bóg jest blisko nas w naszych codziennych sukcesach i radościach, ale również kiedy w naszym cierpieniu, smutku i desperacji zwracamy się o niebiański ratunek, On przychodzi, tak jak obiecał, by nas wspierać i podnosić na duchu… I nie ma wtedy dla nas rzeczy niemożliwych…

  1. Jestem zupełnie zwyczajna, sama z siebie nic takiego.

Nigdy nie chodziłam po wodzie, nie uciszyłam burzy,

Czasem staram się ukryć przed szaleństwem wokół,

Jak dziecko bojące się ciemności.

 
Refren: Ale kiedy wzywam Jezusa wszystko staje się możliwe,

Mogę wznosić się na skrzydłach jak orzeł i szybować.

Kiedy wzywam Jezusa, góry muszą się skłonić,

Bo On poruszy niebo i ziemię, by mnie ratować, gdy Go wołam.

2. Zmęczony bracie, przygnębiona siostro,

Osieroceni w miłości, nie jesteście sami!

Jeśli zmęczyło was szaleństwo wokół,

Jeśli nie znajdujecie w sobie siły by iść dalej…

 
Refren: Kiedy wzywacie Jezusa, wszystko staje się możliwe,

Może wznosić się na skrzydłach jak orły i szybować.

Kiedy wzywacie Jezusa, góry muszą się skłonić,

Bo On poruszy niebo i ziemię, żeby was ratować, gdy Go wzywacie.

 
Wzywaj go o poranku, wzywaj po południu,

Także późnym wieczorem będzie na Ciebie czekał!

Gdy Twoje serce jest złamane, gdy czujesz się zniechęcony,

Pamiętaj, że obiecał, że będzie przy Tobie!