Chrześcijańskie dawanie nie jest zwykłą odpowiedzią na potrzeby finansowe dla podtrzymywania działalności kościołów lub misji.

Gorący apel o fundusze, w którym wywiera się swego rodzaju nacisk na ludzi, przedstawiając szczególne potrzeby, nie jest podstawowym podejściem. Sługa Ewangelii nie może się ograniczać do roli zbieracza funduszów, ani misjonarz nie może „dać się zrobić” buddyjskim mnichem z miską żebraczą.

Chrześcijańskie dawanie jest w rzeczywistości odpowiedzialnością oraz przywilejem. Jest ono konieczne ze względu na potrzeby, z którymi się spotykamy, ale co więcej, domaga się tego Bóg.

Zapraszamy do lektury szóstego rozdziału książki Herberta M. Carsona „O nabożeństwie chrześcijańskim” pt. "Kolekty i ofiary".