Bom znalazł ubłaganie... Joba 33, 24(BG)

Uzdrowienie przez wiarę, to objawienie władzy Chrystusowej nad naszym ciałem. To działanie życia Jezusa w naszym organizmie oraz zjednoczenie członków naszego ciała z ciałem Chrystusa i dopływ Jego życia. Wszystko to jest tak rzeczywiste, jak rzeczywistym jest Jego zmartwychwstałe i uwielbione ciało. Równie istotne jak fakt Jego zmartwychwstania jest to, iż On znajdując się w Niebie po prawicy tronu Boga Najwyższego, jest żywy i realny, ma prawdziwe ciało i duszę. Żywy Chrystus i wszystkie przypisywane Mu właściwości i władza, należą i do nas; my jesteśmy członkami Jego ciała. Jeśli potrafimy uwierzyć temu i przyjąć ten fakt dla siebie, możemy też żyć życiem Syna Bożego.

Lud ten sam mieszkać będzie, a między narody mieszać się nie będzie. (4 Mojż. 23,9)

Kto by pragnął mieszkać między poganami i zaliczony być do nich? Nawet nominalne chrześcijaństwo jest tego rodzaju, że trudno jest w jego ramach iść śladem Pana. Jest w nim tyle mieszaniny i dodatków, że nieraz wzdycha się raczej za mieszkaniem na odległej pustyni. Z pewnością Pan żąda, aby lud Jego szedł osobną ścieżką i jawnie odchodził od dróg świata. Na mocy Bożego wyroku, przez odkupienie i powołanie, jesteśmy oddzieleni, a nasze doświadczenie wewnętrzne odróżnia nas wyraźnie od ludzi świata; miejsce nasze nie jest na targowisku próżności, ani w mieście zepsucia, ale na wąskiej ścieżynie, którą wszyscy prawdziwi, Boży pielgrzymi zdążać muszą ku Swemu Panu.

To powinno nas nie tylko pogodzić z chłodem i szyderstwem świata, ale skłonić nawet do przyjmowania z radością takiego zachowania się, jako części tego, co stanowi nasz udział w przymierzu. Nasze imiona nie są w tej samej księdze, nie jesteśmy z tego samego nasienia, nie przeznaczeniśmy do tego samego celu, nie ufamy w tego samego wodza; dobrze więc jest, że nie mieszamy się z ludźmi tego świata. Jeśli znajdziemy się w liczbie wyzwolonych, wtedy jesteśmy zadowoleni z naszej dziwnej samotności aż do końca.

Zapraszamy do pobrania/wysłuchania  kazania pt. "Ostrzeżenie przed odstępstwem"  wygłoszonego przez  br. Dannego Kirby  podczas konferencji "Postu i modlitwy", która odbywa się w zborze KZ w Lesznie w dniach 26.04-02.05.2014r. 

Br. Danny Kirby - to wieloletni współpracownik w służbie pastora Berta Clendennena oraz przez kilka lat pełniący posługę pastora nauczającego w zborze pastora Dawida Wilkersona.

Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.

Słuchaj cz.1 

Słuchaj cz.2 

Kazania publikujemy za wiedzą i zgodą pastora Zboru w Lesznie br. Kamila Hałambca.

Sesja 5

Sesja 6

Zapis video Konferencji Młodzieżowej CHWZ w Kłodzku

Sesja 2

Sesja 3

Sesja 4

Pan, Bóg twój, w pośrodku ciebie mocny zachowa cię, rozweseli się wielce nad tobą, przestanie na miłości Swej przeciwko tobie i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem. Sof. 3,17

Cudowne to Słowo! Bóg Wiekuisty w pośrodku Swego ludu w całym majestacie Swej potęgi! Obecność Jego wystarcza, aby natchnąć nas pokojem i nadzieją. Skarby nieograniczone spoczywają w naszym Bogu; Mieszka On wśród Swych zborów, lud Jego więc może się weselić i śpiewać. Nie tylko jest obecny wśród nas, lecz zajęty naszym zbawieniem: „zachowa cię”. Wybawi zawsze - stąd wziął Imię Jezus. Nie drżyjmy przed niebezpieczeństwem, gdyż On jest mocen nas wybawić.

Nie dość tego - nie zmienia się nigdy. Kocha, znajduje zadowolenie w kochaniu, nie przestaje kochać. Jego miłość raduje Go. Doskonałe jest dzieło miłości Bożej, dlatego Bóg raduje się śpiewając. Bo gdy Bóg wykonywał dzieło stworzenia, nie śpiewał, mówił po prostu: „jest bardzo dobre”. Ale gdy doszedł do dzieła zbawienia, wówczas Święta Trójca poczuła radość, która musiała wyrazić się w śpiewie.

Pomyślcie nad tym i zdumiewajcie się! Bóg-Jezus śpiewa pieśń weselną, Pieśń nad Pieśniami dla oblubienicy Swojej. Ona jest miłością, uciechą, ciszą, pieśnią Jego. Jezu, w Imię Twej nieskończonej miłości dla nas, naucz nas kochać Ciebie, radować się w Tobie, śpiewać Ci psalm życia!