Zaczytując się w przygodach Ani z Zielonego Wzgórza nie rozumiałam jej dylematu, czy lepiej być piękną, dobrą czy mądrą. Ja miałam gotową odpowiedź – oczywiście, że mądrą! Piękno głupiego i okrutnego człowieka zostaje przyćmione przez jego głupotę i okrucieństwo. Nierozważna dobroć może przynieść wiele szkody, lecz prawdziwa mądrość ma na względzie dobro i sama w sobie staje się pięknem.

Mądrość ma wiele definicji. Słownik Języka Polskiego definiuje mądrość, jako wiedzę o świecie i ludziach, umiejętność jej stosowania; to, co się wie, umie; rozum, rozsądek.(1) Wikipedia natomiast stwierdza, że mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynoszą pozytywne rezultaty. W innym ujęciu można powiedzieć, że mądrość to umiejętność praktycznego wykorzystywania posiadanej wiedzy i doświadczenia.(…) W obu tych znaczeniach mądrość wymaga nie tylko samej wiedzy, lecz także szeregu predyspozycji psychicznych, ale też duchowych i etycznych, takich jak: umiejętność oceniania spraw z jak najszerszej i możliwie jak najbardziej obiektywnej perspektywy; umiejętność panowania nad własnymi emocjami i popędami; posiadanie sprawnego mechanizmu psychicznego podejmowania decyzji i wielu innych.(2) Żadna z tych definicji nie podaje jednak przepisu na mądrość, sposobu, w jaki można ją zdobyć, czy wytycznych, które pomogą ją osiągnąć.

Moje dziecięce pragnienie mądrości, stało się jeszcze głębsze, kiedy dorosłam - odkryłam wtedy werset, który uświadomił mi, jak bardzo potrzebuję mądrości jako kobieta:

Mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupie własnoręcznie go burzą (Przyp 14:1)

Zdając sobie sprawę z tego, jak szczególnie ważne w życiu kobiety jest posiadanie Bożej mądrości, rozpoczęłam poszukiwania mające na celu odnalezienie Bożej definicji mądrości i wskazówek jak mogę ją nabyć.

Król Salomon – najmądrzejszy ze wszystkich ludzi – w swoich pouczeniach również porusza temat mądrości i podkreśla jej wartość. 

Bóg daje mądrość, z jego ust pochodzi poznanie i rozum.(Przyp 2:6)
Błogosławiony człowiek, który znalazł mądrość; mąż, który nabrał rozumu; gdyż nabyć ją jest lepiej niż nabyć srebro i zdobyć ją znaczy więcej niż złoto. (Przyp 3:13-14)
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, a poznanie Świętego – to rozum; (Przyp 9:10)

Wypowiedź Salomona jest w pewnym sensie prorocza, zapowiada coś, co wydarzy się w przyszłości, traktuje o czymś, co będzie zrozumiałe dopiero za jakiś czas. Kluczem do słów mędrca staje się fragment listu apostoła Pawła napisany kilkaset lat później:

Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielki bój toczę za was i za tych, którzy są w Laodycei, i za tych wszystkich, którzy osobiście mnie nie poznali, aby pocieszone były ich serca, a oni połączeni w miłości zdążali do wszelkiego bogactwa pełnego zrozumienia, do poznania tajemnicy Bożej, to jest Chrystusa, w którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania. (Kol 2:1-3)

Ten werset był dla mnie niesamowitym odkryciem. Nagle zrozumiałam, że mądrość, za którą od najmłodszych lat tęskniłam jest ukryta w Tym, Który ukochał mnie najbardziej na świecie. Jezus powiedział, że nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś życie swoje kładzie za przyjaciół swoich (Jan 15:13) i umarł za moje grzechy – umarł, abym ja mogła żyć. Na zbawienie i życie wieczne nie mogłam niczym sobie zasłużyć. One są z łaski, są Bożym darem (Efez 2:8-9), bo Bóg tak umiłował świat, że Syn swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny (Jan 3:16). To jednak nie wszystko! W listach apostołów, Pawła i Jakuba, odkryłam kolejne wersety, które w niesamowity sposób, niczym elementy układanki, zaczęły układać się w jedną całość.

Apostoł Paweł wyjaśnia Efezjanom, że w Jezusie mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego, której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności. (Efez 1:7-8) Łaska Boża objawia się nie tylko w tym, że Bóg przez śmierć Jezusa odpuścił mi moje winy, nie tylko w tym, że mogę mieć nadzieję na życie wieczne z Nim. Bóg chce dać mi również mądrość i roztropność, które tak bardzo są mi potrzebne w mojej ziemskiej wędrówce. Mądrość tę zdefiniował apostoł Jakub:

Ale mądrość, która jest z góry, jest przede wszystkim czysta, następnie miłująca pokój, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie stronnicza, nie obłudna (Jak 3:17)

Czytając ten werset przypomniałam sobie inny: Takiego bądźcie względem siebie sposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie (Flp 2:5). Jezus cechował się czystością i łagodnością. Miłował pokój, nie był stronniczy ani obłudny. To właśnie Jezus jest wzorem postępowania. On dał przykład jak należy żyć, a jego zachowanie jest przepełnione Bożą mądrością. Chrystus ma również moc, aby pomóc mi zmieniać się i przemieniać tak, bym była do Niego podobna. Pragnę więc poznawać Go coraz bardziej, odrywać ukrytą w Nim mądrość i prosić, aby pomógł mi siebie naśladować.

Chcę więc szukać mądrości jak srebra i poszukiwać jej jak skarbów ukrytych (Przyp 2:4), bo mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupie własnoręcznie go burzą, (Przyp 14:1)

 

Przypisy:

1.    Mądrość, w: Mały Słownik Języka Polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 426.
2.    http://pl.wikipedia.org/wiki/Mądrość