Ojczyzna Drukuj Email
poniedziałek, 13 grudnia 2010 00:00

Pustynią grzeszną, ziemską,

gdzie brzemię przygniatających kłamstw

idę do ojczyzny, nieziemskiej,

po krwawych śladach chrześcijan,


Ref. Do ojczyzny, nieziemskiej, od ziemskiego zakłamania i chaosu ,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości


Ciemnieje wieczorna mgła

podążam wciąż ciężką i smutną drogą,

ale nie gaśnie nadzieja moja,

w ojczyźnie mojej odpocznę


Ref. Do ojczyzny, nieziemskiej, od ziemskiego zakłamania i chaosu ,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości


Idź śmiało za Chrystusem,

nie bojąc się wrogów,

wkrótce kończy się nasza ziemska droga

zajaśnieją wrota Syjonu


Ref. Do ojczyzny, nieziemskiej, od ziemskiego zakłamania i chaosu ,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości,

idę i przyjdę do niegasnącego Słońca miłości


Wszak czekają na mnie

wszyscy obmyci krwią Jezusa

spotkają, płonąc miłością

pielgrzyma zmęczonej ziemi