Tajemnica skutecznej służby dla Boga Drukuj Email
Autor: Georg Müller   
niedziela, 15 września 2019 00:00

Z pewnością nasze serca zajmują się planami na przyszłość i pracą, którą musimy wykonywać dopóki jeszcze żyjemy. Za najważniejsze możemy uważać zajęcie się rodziną, osiągnięcie lepszych wyników w wykonywanym przez nas zawodzie, lub w służbie dla Pana. Lecz wydaje mi się, że rzeczą najbardziej godną uwagi - dlatego ważniejszą niż inne - jest osiągnięcie szczęścia w Panu przez nasze dusze. Jak można tego dokonać?

1. POZNANIE

Dużo spraw może cię przytłaczać; nawet dzieło Pana może stawiać duże wymagania w twoim życiu. Ale najważniejszym jest, aby twoja dusza była rzeczywiście szczęśliwa w Panu. Zwracaj na to uwagę każdego dnia. Umocniłem się w tym przekonaniu prawie 35 lat temu. Przez pierwsze cztery lata po moim nawróceniu nie pojmowałem jeszcze znaczenia tego faktu. Teraz po wielu latach pełnych doświadczeń pragnę zwrócić na niego szczególną uwagę moich młodych braci i sióstr w Chrystusie.

Tajemnicą każdej efektywnej służby jest radość w Bogu, doświadczenie poznania społeczności z Nim.

2. PISMO ŚWIĘTE

W jaki sposób możemy nauczyć się radości z naszego Boga? Jak mażemy osiągnąć w Nim zadowalający duszę stan, w porównaniu z którym to, co oferuje świat wydaje się puste? To uczucie szczęścia można osiągnąć tylko przez studiowanie Pisma Świętego. W Nim objawił się Bóg, w Panu Jezusie Chrystusie. Tutaj On objawia się nam osobiście poprzez działanie Ducha Świętego. Przypomnijmy sobie: On nie jest Bogiem, który egzystuje jedynie w naszych myślach, w naszych własnych wyobrażeniach, które stworzyliśmy sobie. On jest Bogiem Biblii, naszym Ojcem, który z miłości do nas dał na świat swego Syna, Pana Jezusa Chrystusa. W celu głębszego poznania Go powinniśmy szukać w Jego Słowie tego, co nam darował jako objawienie swej osoby. Nasze dusze powinny odżywiać się Jego Słowem. Powinniśmy je czytać nie dla innych, lecz dla samych siebie. Wszystkie obietnice, polecenia, ostrzeżenia i napominania powinniśmy przyjmować jako przeznaczone dla nas osobiście.

Zwróćmy naszą szczególną uwagę na to, aby czytając nie opuszczać jakiejkolwiek części Biblii. Powinniśmy ją (właśnie gdy nastawał czas „książek do nabożeństwa”) czytać regularnie od początku do końca. Czytanie wyłącznie ulubionych miejsc Pisma i zapominanie o innych wypowiedziach jest złym przyzwyczajeniem. Regularne badanie (czytanie) całej, natchnionej przez Boga księgi jest dla nas życiową koniecznością. Samo jednak czytanie Biblii nie wystarcza. Najważniejszą dla nas rzeczą jest poznanie Tego, o którym mówi Pismo - Pana Jezusa, który wydał siebie samego za nas i zmarł w miejsce nas. Jak wspaniałą część w Nim posiedliśmy!

3. POSŁUSZEŃSTWO

Innym ważnym punktem zasługującym na naszą szczególną uwagę jest wprowadzenie w czyn tego, co poznaliśmy czynienie tego, co rozwinęło się w nas. W następstwie tego, Bóg obdarzy nas jeszcze o wiele głębszym poznaniem. Jeżeli nie będziemy czynić tego, czego nauczyliśmy się, wtedy możemy być pewni, że nasze światło przeobrazi się z powrotem w ciemność. Bardzo duże znaczenie ma prowadzenie naszego życia przed Panem z otwartym i szczerym sercem. Gdy w nasze życie wkracza zło, wtedy społeczność między naszą duszą a Bogiem jest przerwana tak długo, dopóki nie zostanie ono oczyszczone. Brak sił i słabość tkwi w nas dopóki nosimy nasze ziemskie ciało, lecz są one zupełnie czymś innym niż umyślny i świadomy grzech w naszym życiu. Muszę stale otwarcie, z czcią i szczerym sercem patrzeć w twarz mego Ojca w Niebie i móc Mu powiedzieć: oto jestem, wspaniały Panie, czyń ze mną co zechcesz!

4. SŁUŻBA

Musimy zawsze myśleć o tym, że jesteśmy sługami naszego Pana. Nasz czas, nasze zdrowie, nasze zdolności i wszystko co posiadamy należy wyłącznie do Niego. Pamiętajmy o tym i zastosujmy praktycznie w życiu, a staniemy się: szczęśliwymi chrześcijanami. Bożą zasadą jest dodawanie temu, który już ma (Mar. 4,25). Otrzymamy o wiele więcej niż potrzebujemy. Powinniśmy oddać się do dyspozycji naszemu Panu, a staniemy się przez to szczęśliwi w służbie u Niego. Kochani bracia i siostry! mamy tylko jedno życie - życie bardzo krótkie. Pozwólmy całym sercem poświęcić to życie naszemu Panu - żyć tylko dla Niego i służyć Mu naszym ciałem, naszą duszą, naszym duchem, które i tak do Niego należą. Módlmy się nieustannie o to, abyśmy w miarę przypływu lat nie stawali się mniej gorliwi w pracy dla Boga. Gdy przybywa nam lat, nie powinno ubywać nam duchowej siły. Wprost przeciwnie, z wiekiem musi wzrastać w nas duchowa siła i energia i w ten sposób nasze ostatnie dni staną się najlepszym okresem naszego życia. Nasza wiara nie polega na mowie. Bądźmy rzeczywiście chrześcijanami. Bracia i siostry, powinniśmy tak żyć, aby dało się zauważyć, że jesteśmy chrześcijanami zarówno w zborze jak i w świecie. Czas mija bardzo szybko.

 5. DOŚWIADCZENIE

Pismo Święte sprawia, że przez działanie Ducha Świętego ufamy Bożej istocie. Nasze oczy stają się otwarte i poznajemy jakim wspaniałym Panem jest nasz Bóg. I ten dobry, łaskawy, pełen miłości Ojciec staje się naszym osobistym Ojcem teraz na ziemi i później w wieczności. I nasz godzien uwielbiania Pan Jezus, który wydał samego siebie za nas, jest tym niezrównanym, w którego obraz musimy zostać przekształceni. Służba dla Niego jest naszą największą radością, naszym największym przywilejem tak długo, dopóki żyjemy.

Nie powinniśmy narzekać i wątpić, gdy przychodzą próby i cierpienia i Bóg postępuje z nami tak, jak gdyby nie był takim łaskawym i kochającym, jak pokazuje Go Pismo Święte. Zaufajmy naszemu Ojcu w Niebie. Polegajmy na Nim całkowicie, jak zupełnie małe dzieci i uspokójmy się w Jego wspaniałej, nieustającej miłości. Pomyślmy o tym, jak postępował ze świętymi Starego Testamentu i o tym, co Pismo mówi nam o Nim. Bóg się nie zmienia, On dotrzymuje swego słowa.

Ścisła społeczność z Nim przywróci nam radość, nic innego nie jest w stanie tego sprawić. Gdy nie jesteśmy szczęśliwymi chrześcijanami popełniamy w czymś błąd. Jeżeli minionego roku nie zakończyliśmy duchowym uczuciem szczęścia, to winę za to ponosimy wyłącznie my. W Bogu, naszym Ojcu i w Panu Jezusie nasze dusze posiadają kosztowny, nieprzemijający, wieczny skarb. Od nas zależy czy to bogactwo będzie do nas należało. Dlatego poświęćmy całkowicie te dni naszego ziemskiego życia, które nam jeszcze pozostały i siebie samych, jako ofiarę naszemu wspaniałemu Panu.

Wegweisung 1/91 Tł. Al. Wistuba