W życiu przechodzimy wciąż na coraz inne miejsca

Wypełniamy sobą cząstkę przestrzeni

Co dzień zapisujemy w niej swą obecność

Znaczymy kroki - gesty i słowa

Zostawiamy za sobą siebie sprzed chwili

Przypominamy kometę odpychającą własny warkocz...

Ale tak naprawdę zostaje po nas tyle tylko światła

ile śladów dobra zdążymy posiać na drodze

ku obiecanej wieczności