Ulubiona pieśń Martina Luther'a Kinga. W ulubionym wykonaniu. Ostatnia, o którą poprosił na moment przed śmiercią w wyniku zabójstwa.

Dobry Boże, weź mnie za rękę
Poprowadź mnie
Pozwól mi się zatrzymać
Jestem zmęczona, jestem słaba, jestem wyczerpana
Poprzez burzę, poprzez noc
Poprowadź mnie do światła
Weź mnie za rękę dobry Boże, poprowadź mnie do domu

Kiedy moja droga robi się coraz bardziej posępna, drogi Boże, pozostań w pobliżu
Kiedy moje życie zbliża się ku końcowi
Usłysz mój płacz
Usłysz moje wołanie
Trzymaj mnie za rękę bym nie upadła

Weź mnie za rękę, dobry Boże, poprowadź mnie do domu

Kiedy pojawi się ciemność, i noc się zbliży
I dzień stanie się przeszłością i zniknie
Nad rzeką, nad którą stoję
Poprowadź moje stopy
Trzymaj mnie za rękę
Weź mnie za rękę, dobry Boże, poprowadź mnie do domu

Dobry Boże, weź mnie za rękę
Poprowadź mnie
Pozwól mi się zatrzymać
Jestem zmęczona, jestem słaba, jestem wyczerpana
Poprzez burzę, poprzez noc
Poprowadź mnie do światła
Weź mnie za rękę dobry Boże, poprowadź mnie do domu