Dwie podstawowe kwestie stają przed nami, gdy rozmyślamy nad znaczeniem Wieczerzy Pańskiej. W jakim sensie Chrystus jest obecny? Jaki cel można dostrzec w uczestniczeniu w tym obrządku?

Chrystus jest obecny nie materialnie ale dynamicznie, gdy spełnia swoje obietnice. Jego Słowo łaski zostaje zadeklarowane poprzez dawanie i przyjmowanie przez nas, poprzez jedzenie i picie. On przemawia i towarzyszy temu Słowu swoją obecnością i mocą. Jego obecność znajduje się nie tylko w obietnicach zdeklarowanych w Wieczerzy, ale także w sercach wierzącego ludu Bożego.

Celem Wieczerzy jest błaganie Boga. Bóg eksponuje przed nami Chrystusa, aby wydobyć od nas odpowiedź w postaci opamiętania, wiary, miłości i posłuszeństwa.

Naszym celem jest ukorzenie się w wierze pełnej oczekiwania przed Nim, gdy On ogłasza na nowo wobec nas chwałę – złożonej już dawno – ofiary Chrystusa.

Wieczerza Pańska ogłasza dawanie przez Boga we wszystkich wymiarach Jego hojności. Podkreślając pełnię dzieła odkupienia Wieczerza nakierowuje nasze umysły na zbawcze dzieło na krzyżu i do Bożego daru w osobie Jego Syna ofiarowanego bezinteresownie dla zbawienia grzeszników.

Punktem centralnym Wieczerzy Pańskiej jest odkupieńcza śmierć Chrystusa. Bóg ogłasza w chlebie i winie swój bezinteresowny dar w postaci Zbawiciela i to Zbawiciela ukrzyżowanego, ku któremu zostajemy skierowani. Poprzez ten obrządek bierzemy razem udział w wielkiej fundamentalnej prawdzie ewangelicznej, że Chrystus umarł za nasze grzechy.

Za każdym razem, gdy spotykamy się przy Wieczerzy Pańskiej, zostajemy wezwani przez łaskę Bożą. W tym obrządku Bóg potwierdza swoją łaskę dla nas i przedstawia koszt naszego odkupienia. Potwierdza także na nowo błogosławieństwa przymierza. Ten Bóg jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego ludem!

Zapraszamy do lektury dziewiątego rozdziału książki Herberta M. Carsona „O nabożeństwie chrześcijańskim” pt. „Wieczerza Pańska".