Nie znałam ich dobrze, ale wiedziałam, że są młodą, wierzącą rodziną, z zapałem do służby Bogu. Organizatorzy wydarzeń i działań w kościele. Od niedawna szczęśliwi rodzice. Wydawało się, że to dopiero początek ich życia i służby. A jednak zakończyli swój bieg.

Bóg dał nam przeżyć kolejny rok. Wciąż tu jesteśmy, chociaż On ma prawo i moc jednym swoim słowem zatrzymać bicie naszych serc. A jednak zdecydował, że mamy tu pozostać. Jak myślisz, dlaczego? Czy po to, abyś mógł przeczytać w tym roku 52 książki? Czy po to, abyś w końcu zaczęła biegać? Czy po to, abyś zdał na wymarzone studia? Czy po to, abyś znalazła męża?

Jeśli nazywamy siebie naśladowcami Jezusa, poszukajmy odpowiedzi, patrząc na życie naszego Mistrza. Po co on przebywał na świecie?

„Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu” Marka 10:45

Jezus Chrystus, który ma życie sam w sobie, istnieje od zawsze i będzie istniał na zawsze, który jest Panem i Królem – ten, żyjąc na świecie, nie żył dla samego siebie. Jeśli ktokolwiek z nas miałby do tego prawo, to właśnie On. Przecież On jest godzien tego, by mu służono. A jednak, przychodząc na ziemię, poddał się pod doskonałą wolę Ojca, robiąc tylko to, do czego został powołany. Jezus wiedział, że przyjdzie dzień, kiedy zegnie się przed nim każde kolano i każdy język wyzna, że On jest Panem. Wiedział, że pewnego dnia zasiądzie po prawej stronie Boga Ojca, a zastępy aniołów będą oddawać mu chwałę. A pomimo to, a może właśnie dlatego!, postanowił stać się sługą wszystkich.

Jeśli chcesz naśladować w tym roku Jezusa, musisz zdać sobie sprawę z tego, że nie naśladujesz milionera, człowieka sukcesu ani gwiazdy. Naśladujesz sługę. Sługa charakteryzuje się tym, że sprawy tego, komu służy są dla niego ważniejsze, niż jego własne. Sługa nie skupia się na sobie. Dba o to, co cudze. Przyjemność tego, komu służy jest jego celem i sensem jego życia. Sługa żyje ze względu na innych.

Ale Jezus posuwa się jeszcze dalej… nie tylko służy, ale rezygnuje ze swojego życia, oddając je na okup za wielu. Jak gdyby mówił: „Ojcze, dałeś mi trzydzieści lat na ziemi, a ja zwracam je tobie. Nie chcę przeżyć ich dla własnej chwały i przyjemności, chociaż do mnie należy wszystko. Chcę zmarnować to życie ze względu na ludzi, którzy potrzebują ratunku, ponieważ ich kocham”.

Czy jesteś gotowy oddać swój rok i przeżyć go ze względu na innych? Czy twoje noworoczne postanowienia są skupione na poprawieniu jakości twojego własnego życia, czy będziesz dążyć do tego, by poprawić jakość życia ludzi, których Bóg umieścił dookoła ciebie? Jak wiele wysiłku włożysz w sprawienie sobie przyjemności, a jak wiele w sprawienie przyjemności innym? W jak wiele działań, mających na celu dzielenie się z innymi ewangelią, zaangażujesz się w tym roku? Jak wiele pieniędzy wydasz na rzeczy, o których marzysz, a jak wiele na rzeczy, o których marzą twoi bliscy?  Czy zignorujesz ludzi, którzy otaczają cię w domu, szkole i pracy, skupiając się tylko na sobie i swoich obowiązkach, czy też będziesz modlić się za nich i szukać okazji, by być dla nich błogosławieństwem?

Już niedługo przyjdzie dzień, gdy dotrzemy do domu Ojca i na wieki będziemy cieszyć się przyjemnością bycia u jego boku. Wszystko, co jego, będzie naszym. Ten dzień może nadejść szybciej, niż się spodziewasz – jak w życiu moich znajomych. Ale zanim to się stanie – oddawajmy nasze życie, rezygnując z niego ze względu na wielu. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je. A ten, kto straci swoje życie ze względu na Jezusa i ewangelię, odnajdzie je w całej jego pełni.

Życzę wszystkim wspaniałego roku, pełnego ogromnej radości, jaką daje bliskość Zbawiciela i życie dla jego celów. Niech światło, które jest w nas, rozświetli w tym roku wiele nowych miejsc i serc, przynosząc ludziom życie, nam – spełnienie, a Bogu – chwałę!