Oto Ja otworzyłem drzwi przed tobą, a nikt nie może ich zamknąć. Obj. 3, 8

Święci, którzy wierni pozostają prawdzie Bożej, mają przed sobą otwarte drzwi. Duszo moja, zdecydowana jesteś żyć i umrzeć, wierząc temu, co Pan Słowem objawił, przeto drzwi otworem stoją przed tobą.

Chcę wejść przez drzwi otwarte, aby obcować z Bogiem, a któż mi powie „nie”? Jezus zdjął ze mnie grzechy i dał mi sprawiedliwość Swoją, mam więc wolny wstęp. Panie, wchodzę przez łaskę Twoją.

Mam też przed sobą drzwi otwarte do tajemnic Słowa. Rozważam głębokości tajemnic Bożych: wybranie, pojednanie z Chrystusem, wkrótce przyjście Pańskie - wszystkie te sprawy są przede mną, abym się radował. Żadna obietnica, ani poznanie nie są przede mną zamknięte.

Otwarte drzwi są przede mną, gdy sprawuję służbę dla Pana wśród ludzi. Bóg chce mnie usłyszeć, chce mnie też użyć do pracy. Otworem stoją drzwi przede mną, gdy podążam do świątyni chwały w górze i gdy zdążam do codziennego obcowania ze świętymi na ziemi. Mogą się znaleźć ludzie, usiłujący zamknąć mi usta, albo mnie usunąć, ale wszystko daremnie.

Rychło będę mógł zajrzeć w drzwi otwarte nieba, drzwi wysadzone perłami będą wejściem moim, a wtedy wejdę do mego Pana i Króla i będę z Bogiem połączony na wieki.