Modlitwa zanoszona do Boga |
Autor: Jeffrey V. Fears | |||
czwartek, 27 maja 2021 00:00 | |||
„Zwrócił swoją twarz do Pana Boga, oddając się modlitwie i błaganiu w postach, pokucie i popiele" (Dan.9,3) Wiele napisano na temat modlitwy, tak więc próba wyczerpującego studium o modlitwie w tak krótkim artykule byłaby, delikatnie mówiąc, nieporozumieniem. Idea modlitwy przenika każdą stronę Biblii; ludzie zwracają się w modlitwie do Boga, a On im odpowiada. Ważne jest, abyśmy się modlili, gdyż w ten sposób poznajemy naszego Boga i dowiadujemy się jaka jest Jego wola odnośnie naszego życia. Wiele całych modlitw zostało zapisanych w Słowie Bożym; wielokrotnie wspomina się w nim o modlitwie, a także zawiera ono pouczenia na temat modlitwy pochodzące z ust samego Jezusa Chrystusa (Łuk. 11:1-3). Jeśli więc modlitwa jest aż tak istotna, że Duch Boży natchnął autorów Pism do tak częstego poruszania tego zagadnienia na stronach Słowa Bożego, to wynika z tego, że musimy uznać doniosłe znaczenie modlitwy w naszym własnym życiu i w życiu dzieci, które uczymy. Dzięki temu, że my sami zrozumiemy modlitwę, będziemy w stanie sprawić, aby i one ją zrozumiały. Jeśli my sami będziemy się modlić, one będą nas naśladować i same nauczą się modlić. I my tak samo możemy uczyć się modlitwy rozważając przykład Bożych ludzi, którzy zanosili swe modlitwy do Boga na długo przed nami. Jednym z takich mężów jest prorok Daniel, który służył jako przedstawiciel swojego Boga w rządach trzech kolejnych imperiów pogańskich. W rozdziale dziewiątym księgi Daniela znajdujemy jedną z jego modlitw. ZNAJOMOŚĆ PISM. Jedna z pierwszych rzeczy, która rzuca się w oczy podczas lektury tego rozdziału, to słowa: ,,Ja, Daniel, dociekałem w Pismach" (wer. 9). Widzimy tu, że znajomość Bożego Słowa była fundamentem modlitwy Daniela. Nie koniec na tym, fragment ten wyraźnie sugeruje, że Daniel studiował Pisma, pragnąc regularnie poznawać Boga i Jego wolę. Z tej to ugruntowanej znajomości Bożej woli, objawionej już i spisanej, wypływa modlitwa Daniela. WŁAŚCIWA POSTAWA. Wiedząc już jaka jest wola Boża, Daniel następnie przyjmuje właściwą postawę, z którą przychodzi do świętego Boga. Werset 3 mówi nam, że Daniel, zwrócił swoją twarz do Pana Boga. Oddając się modlitwie i błaganiu w postach, pokucie i popiele". Jest to postawa pokory. Daniel nie stawia Bogu żądań, ale zanosi błagania. Nie staje z Bogiem twarzą w twarz, ale uniża się w pokucie, przywdziewając włosienicę i posypując głowę popiołem. Takie postępowanie wskazuje na serce, które zna Boga i Jego miłość, ale które nie zakłada, że można Bogiem manipulować i że Bóg nieodwołalnie musi się przychylić do naszych próśb. WYZNAWANIE GRZECHÓW I UPAMIĘTANIE. W kolejnych wersetach widzimy to co jest naturalną konsekwencją pokory. Daniel pisze w wersecie 4 i 5: ,,modliłem się do Pana, Boga mojego, wyznawałem i mówiłem: „ .Zgrzeszyliśmy". Daniel, pokornie wyznając swe grzechy Bogu, przygotowuje swe serce, aby przyjmować od Boga. Oczyszcza swe serce od przewinień, przyznając, że Bóg ma słuszność, a nie on. Nie ma Bogu nic do dania, ale wszystko chce przyjąć od Niego. Daniel wiedział, że Bóg jest Bogiem miłosiernym i że jeśli wyzna swe grzechy i upamięta się z nich (odwróci się od nich) to Bóg mu przebaczy (wer. 9). WYCHWALANIE. Od wersetu 7 czytamy o tym, jak Daniel wychwala Boga, za to kim jest i za Jego boski i święty charakter. Ponieważ oddawanie Bogu chwały następuje po pokucie Daniela, jego uwielbianie płynie teraz z serca nieobciążonego winą. BŁAGANIA. W końcu w wersecie 16, Daniel przedstawia Bogu swoją prośbę - aby odwrócił On swój gniew od Jeruzalem. Jeszcze raz Daniel akcentuje swoją pozycję przed Bogiem, modląc się w wersecie 17 ,,Teraz zaś, Boże nasz, wysłuchaj modlitwy swojego sługi i jego błagań ... ze względu na Ciebie, Panie.'". Widzimy znowu, że Daniel nie polega na własnej sprawiedliwości, lecz na sprawiedliwości Bożej. Chodzi przecież o dobre imię Boga Izraela, nie o reputację Daniela. Dlatego właśnie Daniel wzywa Boga, aby wysłuchał jego modlitwy ze względu na siebie samego. Prosi Boga, aby bronił swego imienia przed narodami świata. ODPOWIEDŹ. Dopiero teraz kończy się modlitwa Daniela, ale to co opisane zostało począwszy od wersetu 20 ma być naszą radością i nadzieją w naszych własnych modlitwach. Podczas gdy Daniel wciąż jeszcze się modli, „wyznając grzechy swoje i swojego narodu", Bóg odpowiada na jego modlitwę. Taki jest skutek naszych modlitw zanoszonych do Boga. Bóg odpowiada. Jeśli przejdziemy dalej do rozdziału 10 Księgi Daniela i do kolejnego przykładu jego modlitwy, ujrzymy, że Daniel spędził „całe trzy tygodnie w smutku" (wer. 2), co świadczy o jego gotowości do wytrwania w modlitwie. W wersecie 12, natomiast, znajdujemy wspaniały powód do radości. Tutaj czytamy właśnie słowa skierowane do Daniela: ,,Od pierwszego bowiem dnia, kiedy starałeś się usilnie zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem, słowa Moje zostały wysłuchane". Bóg słyszy nasze modlitwy i gdy wołamy do Niego, odpowiada nam. Nie zawsze od razu i nie zawsze tak jak my chcemy, ale jak pisze Łukasz cytując słowa Jezusa na temat modlitwy: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą" (Łk. 11:13). Bóg cieszy się mogąc dawać nam dobre dary! Idąc więc w ślady Daniela, powinniśmy szukać Bożej woli jak najlepiej potrafimy na podstawie osobistego studiowania Biblii. Znając wolę Bożą, możemy przystąpić ufnie do Bożego tronu z postawą uniżenia. Rozpoczynając naszą modlitwę od wyznania grzechów i szczerego upamiętania, oczyszczamy sumienie, aby móc uwielbiać Boga z głębi naszych uwolnionych od ciężaru win serc. Wtedy możemy prosić Boga o cokolwiek chcemy, wiedząc, że prosimy zgodnie z Jego wolą. Uzbrojeni w pewność, że On pragnie odpowiadać na nasze modlitwy i dawać nam to, co jest dobre, tak jak Daniel jesteśmy wytrwali — cierpliwie trwając w modlitwie dopóki nie otrzymamy odpowiedzi na nasze prośby. A na koniec, dając wyraz wdzięczności wypływającej w naturalny sposób z pokory, składamy Bogu dziękczynienie za to, że nas wysłuchał i odpowiedział na naszą modlitwę. DO DALSZEGO STUDIOWANIA. Modlitwa Daniela w Księdze Daniela 9, to zaledwie jedna modlitwa męża, który znał Boga w szczególnie bliski sposób. Dla celów naszego krótkiego rozważania jest to przykład wystarczający, ale z całą pewnością dobrze byłoby przestudiować modlitwy innych mężów i kobiet Bożych, o których mówi Słowo Boże. Możesz sprawdzić, czy można wyróżnić w nich te same punkty, jak te wymienione powyżej. Jeśli przyjrzałeś się przykładom kilku takich modlitw, możesz je następnie porównać z nauczaniem Jezusa na temat modlitwy, które znajduje się w Łukasza 11:1-13. A potem możesz poświęcić kilka chwil na przyjście do Boga w osobistej modlitwie i podziękowanie Mu za to, czego Cię nauczył.
|