Ty, Boże , wiesz, jak to jest !
... dużo pracy, dużo spotkań...
Tak trudno odróżnić to, co pilne, od tego co ważne.
Boże zwolnij moje tempo .
Naucz mnie sztuki tworzenia oaz spokoju, w których mogę dostrzec piękno codziennych rzeczy, chmur, drzew, muzyki.
Zachęć mnie do dziękowania Ci za wszystko całym moim sercem. Zwróć moją uwagę na to, że w życiu jest coś więcej do przeżywania,niż zapełnianie każdej chwili obowiązkami.
Pomóż mi otoczyć się w niektórych momentach mojego dnia ciszą.
Proszę mów do mnie i pomóż mi słuchać, a wtedy ja napełnię się Twoim pokojem, a mój wewnętrzny bałagan wraz z całym tym pędzącym i raniącym światem pozostawię za sobą.