Kiedy stwierdzi się chorobę należy zadać pytanie: "Czy to coś poważnego?"
Jeszcze ważniejsze jest zadanie tego pytania jeśli chodzi o duchową chorobę, jaką jest grzech. Wielu ludzi prawie z radością przyznaje się do tego, że są grzesznikami, ponieważ nie zdają sobie sprawy, co to oznacza. Traktują to tak jakby leżało to "w ludzkiej naturze", lub kryją się za faktem, że "każdy tak robi". Stwierdzenia te omijają jednak właściwą kwestię: czy grzech jest czymś poważnym? Oto niektóre rzeczy, które Biblia mówi o tobie jako o grzeszniku.

Jesteś zepsuty. Nie oznacza to, że jesteś tak zły jak to tylko możliwe, ani, że wciąż popełniasz wszystkie grzechy. Nie znaczy to też, że nie możesz odróżnić dobra od zła, czy też robić rzeczy, które są przyjemne i pożyteczne. Oznacza to jednak, że grzech zaatakował każdą część twojej natury i osobowości - twój umysł, wolę, uczucia, świadomość, usposobienie i wyobraźnię. Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute. Korzenie twoich kłopotów tkwią nie w tym, co robisz, lecz w tym kim jesteś! Grzeszysz, bo jesteś grzesznikiem. Jesteś skalany grzechem. Biblia nie pozostawia, co do tego żadnych wątpliwości: Albowiem z wnętrza, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, wszeteczeństwa, kradzieże, morderstwa. Cudzołóstwo, chciwość, złość, podstęp, lubieżność, zawiść, bluźnierstwo, pycha, głupota, zwróć uwagę, że lista ta zawiera myśli, słowa i czyny. Wskazuje to na to, że w odczuciu Boga wszystkie grzechy są równie ciężkie. Niektórzy ludzie ograniczają swoje rozumienie grzechu do rzeczy takich jak zabójstwo, cudzołóstwo, rabunek, ale Biblia mówi jasno, że nie mamy prawa myśleć o grzechu w ten sposób. Grzechem jest wszystko, co nie odpowiada doskonałym regułom Bożym. Cokolwiek mówimy, myślimy czy robimy, a co nie jest doskonałe jest grzechem. A teraz odpowiedz sobie na to pytanie: Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem wolny od grzechu? Czy możesz tak powiedzieć? Jeśli nie jesteś skalany grzechem.

Jesteś buntownikiem. Biblia naucza, że grzech jest przestępstwem, zamierzonym buntem przeciwko władzy i prawu Boga. Żadne prawo cywilne nie zmusza cię do kłamstwa, oszustwa i nieczystych myśli, czy grzeszenia w jakikolwiek inny sposób. To ty decydujesz się łamać święte prawa Boże. Celowo jesteś Jemu nieposłuszny i jest to poważną rzeczą, ponieważ Bóg jest sędzią sprawiedliwym i Bogiem karzącym każdego dnia. Bóg nie może być pobłażliwy, jeśli chodzi o grzech i możesz być pewny, że ani jeden grzech nie pozostanie bez kary. Jak możemy uniknąć słusznego gniewu Boga? Odpowiedź zawarta w Biblii brzmi: Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Jako część zadziwiającego planu ocalenia Syn Boży z własnej woli zgodził się zająć miejsce grzeszników i ponieść sprawiedliwą karę za ich grzechy. Bezgrzeszny Syn Boży chętnie zgodził się na cierpienie i śmierć za nich, sprawiedliwy za niesprawiedliwych.

Trzy dni po śmierci Chrystus został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie. Objawił się jako żyjący i dał liczne tego dowody, i ukazał, że już nie umiera, śmierć nad nim już nie panuje. Poprzez wskrzeszenie Chrystusa z martwych Bóg pokazał, że przyjął Jego śmierć za grzeszników jako pełne i doskonałe zadośćuczynienie za grzechy, i jako fundament, na którym może oprzeć pełne i dobrowolne przebaczenie dla tych, którzy inaczej zostaliby skazani na spędzenie wieczności w piekle.

Jak się to wszystko odnosi do ciebie? Jak ty sam możesz pojednać się z Bogiem? Jak Chrystus może stać się twoim Zbawicielem?

Musisz pokutować. Oznacza to zupełną zmianę nastawienia do grzechu. Musi nastąpić zmiana sposobu myślenia. Musisz przyznać, że jesteś grzesznikiem, i że jesteś w stanie buntu przeciwko świętemu i kochającemu Bogu. Musi nastąpić zmiana twojego serca, szczery żal i wstyd za nikczemność twojego grzechu. Następnie musisz wyrazić chęć porzucenia swoich grzechów i zmienić kierunek swojego życia. Bóg wzywa ludzi, aby spełniali uczynki godne upamiętania. Musisz to zrobić. Bóg nie wybaczy ci żadnego grzechu, którego nie chcesz się pozbyć. Pokutować za grzechy to iść w nowym kierunku, próbując z całego serca żyć w sposób miły Bogu.

Musisz ufać Chrystusowi. Przede wszystkim oznacza to akceptowanie faktu, że Jezus to Chrystus, Syn Boga żywego, i że Chrystus umarł za bezbożnych. Po drugie, oznacza to wiarę, że w swej mocy i miłości Chrystus może i chce cię zbawić. Po trzecie, oznacza to pokładanie wiary w Chrystusie, poleganie na Nim i tylko na Nim jako Tym, który może pojednać cię z Bogiem. Twoja duma, grzeszna natura będzie walczyć przeciwko porzuceniu wiary w twoją własną "dobroć" czy religię. Nie masz jednak innego wyjścia. Musisz przestać wierzyć we wszystko inne i uwierzyć tylko Chrystusowi, który może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga.

Zwróć się do Chrystusa i zrób to teraz! Najlepiej, jeśli będziesz modlił się do Niego głośno; może ci to ułatwi zdać sobie sprawę z tego, co robisz. Przyznaj, że jesteś winnym, straconym i bezsilnym grzesznikiem, i z całego serca proś Chrystusa o Zbawienie i o to, żeby zajął należne Mu miejsce Pana twojego życia, który umożliwia ci odwrócenie się od grzechu i życie dla Niego samego.

Biblia mówi, że jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, ze Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. I, że każdy, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Jeśli rzeczywiście wierzysz Chrystusowi jako swojemu Zbawicielowi i uznajesz Go za swojego Pana, możesz uważać, że powyższe obietnice dotyczą ciebie.