„Wierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony ty i dom twój” (Dz. Ap. 16,31)

Ta Ewangelia dla człowieka z mieczem na gardle, jest Ewangelią dla mnie, gdybym leżał na łożu śmierci, i jest wszystkim, czego mi potrzeba, dopóki żyję. Odrzucam na stronę moje „ja” i grzechy moje i wszystkie myśli o zasłudze osobistej, a zdaję się na Pana Jezusa, Zbawiciela, Którego Bóg dał. Wierzę Weń, polegam na Nim, biorę Go, jako moje wszystko we wszystkim. Panie, zbawiony jestem i zbawiony będę na wieki wiarą w Jezusa. Chwała Jego Imieniu. Obym każdego dnia dowiódł życiem, żem wyzwolił się od sobkostwa, od światowości i od wszelkiego podobieństwa zła.

Ale tu są jeszcze słowa o moim „domu”. Panie, nie chciałbym odejść stąd z połową obietnicy, skoro dajesz całą. Błagam, zbaw wszystkich moich bliskich. Zbaw najbliższych i najukochańszych, Nawróć dzieci i wnuki, jeśli je mam. Bądź miłościw dla sług moich, mieszkających pod moim dachem, lub pracujących dla mnie. Dajesz mi tę obietnicę osobiście, jeśli wierzę w Jezusa. Błagam Cię Panie, uczyń jako rzekłeś. Chciałbym każdego dnia w modlitwach moich wspominać imiona wszystkich moich braci i sióstr, rodziców, dzieci, przyjaciół, krewnych i sług, a nie dać Ci spokoju, zanim nie spełnisz Słowa Swojego: „i dom twój”.