Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Nie będzie się na wieki wadził ani gniewu wiecznie chował. ( Psalm 103,9)
Czasem będzie się wadził; inaczej nie byłby mądrym Ojcem takich nędznych i błądzących dzieci, jak my jesteśmy. Jego niezadowolenie jest bolesne dla miłujących prawdę, gdyż wiedzą, jak bardzo zasłużyli na nie i jak bardzo Go zasmucili. Wiemy, co znaczy Jego spór z nami i chylimy kolana przed Panem, żałując, że daliśmy Mu powód do gniewu.
Ale jakaż pociecha tkwi w tych słowach: „Nie na wieki będzie się wadził”. Gdy czynimy pokutę i zwracamy się Doń sercem złamanym przez grzech i już wyrzekającym się grzechu - On jest niezwłocznie znowu nam miłościw. Wcale nie jest to Bogu przyjemne ukazywać surowe oblicze tym, których miłuje z całego serca; radością Jego jest doskonałość naszej radości.
Pójdźcie, szukajmy Jego oblicza. Nie ma powodu do zwątpień ani trwogi. Miłujmy wadzącego się z nami Pana, a niebawem zaśpiewamy: „Odwróciłeś zapalczywość gniewu Twego, a ucieszyłeś mię”. Precz z wami, posępne przeczucia, kruki duszy naszej! Pójdźcie tu, do nas, korne nadzieje i wdzięczne wspomnienia, wy gołębice serca! On, Który z dawna ułaskawił nas, jako sędzia, chce nam znowu, jako Ojciec - przebaczyć. Przeznaczono nam cieszyć się Jego słodką i niezmienną miłością.
W życiu spotykają nas różne doświadczenia. Czasami są łatwe do zniesienia, inne są bardzo trudne i sprawiają nam wiele bólu.
Tego lata podarowano mi piękne różowe kwiaty; przyjmując je zapytałem: „Co to za kwiaty?” W odpowiedzi usłyszałem, że są to skalne kwiaty; rosną i kwitną wyłącznie na skałach, gdzie zupełnie nie widać ziemi. Przypomniały mi się wtedy „Boże kwiaty”, rosnące na miejscach kamienistych i nie wiem czemu, ale w sercu mym powstało uczucie, że Bóg wykazuje szczególną tkliwość w stosunku do tych „kwiatów”, które znajdują się na kamienistej glebie, w trudnym i przykrym położeniu; tkliwość, której może nie okazuje liliom i różom. Nie po to są doświadczenia życia, by nas załamać, ale mają na celu nas budować.
Obejrzyjcie się na Mnie, abyście zbawione były wszystkie kończyny ziemi; bom Ja Bóg, a nie masz żadnego więcej. Izaj. 45,22
Oto obietnica obietnic. Leży ona u podstawy naszego duchowego życia. Zbawienie przychodzi przez wejrzenie na Jezusa, Który jest „sprawiedliwym Bogiem i Zbawicielem”. Jakaż prosta wskazówka: „Obejrzyjcie się na Mię”! Jak bardzo to wymaganie odpowiada rozumowi! Toć stworzenie musi obejrzeć się na Stworzyciela Swego. Już dość długo patrzyliśmy gdzie indziej; jest pora, by patrzeć tylko na Niego, Który budzi nas do oczekiwania i przyrzeka dać zbawienie.
Czyż nie spojrzymy zaraz? Nie powinniśmy nic przynosić z nas samych, tylko spojrzeć w górę ku naszemu Panu do Jego tronu, do którego wzniósł się z krzyża. Jedno spojrzenie: nie wymaga to żadnego przygotowania. Nie są tu potrzebne ani dowcip, ani mądrość, ani bogactwo, ani siła. Wszystko, czego nam potrzeba jest w Panu, Bogu naszym, a skoro wszystkiego od Niego oczekujemy, wszystko stanie się nasze wraz ze zbawieniem.
Pójdźcie stojący z daleka! Spójrzcie tutaj! Wszystkie krańce ziemi, zwróćcie oczy wasze w tę stronę! Jako ludzie z najodleglejszych krain widzą słońce i mogą się nim radować, podobnie i wy, którzy stoicie na skraju śmierci, a leżycie tuż u wrót piekła, możecie jednym spojrzeniem posiąść światło Boże, żywot niebiański, zbawienie przez Jezusa Chrystusa, Który jest Bogiem, a przeto zbawiać może.
