Kto dziś przejmuje się posłuszeństwem Słowu Bożemu? Oczywiste, że wśród ludzi niewierzących, albo takich, którzy są chrześcijanami jedynie z nazwy, respekt dla Pisma Świętego jest postawą  raczej  nieznaną. Dla osób ewangelicznie wierzących natomiast Biblia jest Słowem samego Boga, a elementarnym wyrażeniem prawidłowego nastawienia do Boga jest posłuszeństwo Jego Słowu. Każdy akt szczerego respektu dla Słowa Bożego zostaje zauważony przez Boga. Ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa [Iz 66,2]. Nigdzie w Biblii nie mamy przyzwolenia na to, by stosownie do zmieniających się czasów wybierać i dowolnie interpretować sobie poszczególne przykazania Słowa Bożego. Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze; a jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze [Obj 22,18-19].

Dawno temu w czasach starego przymierza w ziemi Izraela mieszkał stary człowiek. Miał jednego syna i konia. Ciężko pracując uprawiał swój kawałek ojcowizny. Pewnej nocy stado dzikich koni przegalopowało przez jego gospodarstwo, a jego jedyny koń pognał za stadem. Rano, kiedy wszyscy wstali - ku przerażeniu - stwierdzili brak konia.

Sąsiad mieszkający obok tak to skwitował:

- Pokarał cię Bóg, musisz mieć jakiś grzech na sumieniu...

 Kiedy podczas zwiedzania wystawy współczesnego malarstwa zatrzymamy się przed którymś z obrazów, wtedy często pojawia się pytanie: jak malarz doszedł do wyboru właśnie tak przedstawionego ujęcia? I jeżeli później potrafimy wyjaśnić obraz od tej strony, w tym aspekcie, wtedy staje się dla nas zrozumiały sposób patrzenia artysty. Intensywne zainteresowanie się mistrzem, dogłębne wczucie się w jego osobowość, w jego obraz rzeczywistości, może w końcu prowadzić do tego, że zaczynamy widzieć otoczenie tak, jak widzi je ów artysta. Tracimy nawet przy tym zdolność widzenia rzeczy tak, jak widzieliśmy je dotychczas, „naszymi” oczami. Poprzez zaangażowanie się w poznanie artysty dokonało się coś z nami, ulegliśmy przemianie - staliśmy się inni, ponieważ inaczej patrzymy i w wyniku tego również w inny niż dotychczas, w odmieniony sposób odczuwamy. Zatem warunkiem jest tutaj naprawdę bardzo intensywne zajęcie się artystą, „wejście” w niego, utożsamienie się z nim, z jego osobą.

Co się dzieje w człowieku, zanim zgrzeszy?
Na ile ponosi on odpowiedzialność za to co go do grzechu doprowadza?
Jak zdemaskować pierwsze objawy ulegania złu?
Jak mu się w porę przeciwstawić?

Według nauczycieli życia duchowego z pierwszych wieków, opierających się na osobistym doświadczeniu oraz obserwacji innych osób, historia z pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju nieustannie się powtarza.

<

W jakim celu buduje się mosty? Obojętnie, czy jest to skromny most nad małym strumykiem, czy tak imponujący, jak Golden - Gate w San Francisco, który kosztował 29 milionów dolarów. Cel, który przyświeca budowniczym jest jeden: połączenie oddalonych od siebie stron.

Jest stół
Na stole chleb i coś do chleba
I rozmów więcej niż kromek
Kwitną rumianki w szklanym wazonie
Kuchnia pachnie naleśnikami

Czasem jest lepiej czasem gorzej
W małym świecie Kowalskich
Czasem więcej kurzu na ślubnym portrecie
Czasem mniej smutku

Panie Jezu, przychodzę do Ciebie,abyś przygotował mnie duchowo.

Połóż na mnie Swoją rękę.

Namaść mnie olejkiem nowotestamentowego proroka.

Nie dopuść, abym stał się uczonym w Piśmie i utracił przez to prorockie powołanie.

Zachowaj mnie od przekleństwa, które leży ciemną zasłoną na obliczu nowoczesnego duchowieństwa:

przekleństwa kompromisu, imitacji i profesjonalizmu.

Strzeż mnie od błędu oceniania zboru na podstawie jego wielkości, jego popularności

albo sumy zbieranych ofiar pieniężnych.

Jedna jaskółka nie czyni wiosny ani też jeden upalny dzień nie czyni lata. Podobnie i kilka minut gorączkowej modlitwy tuż przed nabożeństwem nie zrodzi świeżych pąków ani też nie sprawi, że ugór pokryje się kwiatami. Pole musi być długo nasączane słonecznym światłem zanim zrodzi swoje skarby. Serce Chrześcijanina musi być długo nasączane modlitwą zanim duchowe owoce zaczną wreszcie rosnąć. Tak jak pole musiało uczyć się żyć w zażyłości i przyjaźni z deszczem i słońcem tak i Chrześcijanin musi uczyć się żyć z Bogiem. Nie jesteśmy w stanie nadrobić w krótkim czasie długiego okresu zaniedbywania Boga i rzeczy duchowych.

1. W naszym życiu tak pełnym trudów i słabości,

Pełnym bólu w sercu, pełnym w oczach łez

Jest jedno miejsce dla znękanej duszy –

To przytulne ognisko Bożego domu.

W tym domu, w którym słychać wieści o zbawieniu,

Gdzie śmiało powraca łaska Chrystusowa,

Wciąż słychać modlitwy i wspólne śpiewy,

A upadający wciąż potrafią się podźwignąć. 

Ref. :

Tutaj odległa przeszłość z tajemnicą wieczności

Łączą się po prostu w odrodzonych sercach.

Ludzie pamiętają o przyjaźni, miłości i człowieczeństwie,

Wciąż nie wstydzą się zwracać swój wzrok na Boga.